احسان ایزدیپور، در سال 1382 در رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی پذیرفته شدو از همان زمان تمایل داشت تحصیلات حوزوی هم داشته باشد،در سال 1392 به عنوان طلبه حوزه علمیه مشغول به تحصیل شد تا پس از فارغالتحصیلی در کنار کمک به بیماران در بعد جسمی، در ابعاد معنوی و روحی هم یاریگر آنان باشد.
او پس از دانش آموختگی در حوزه و دانشگاه، در اورژانس پیش بیمارستانی شهری و جادهای و نیز در یک بیمارستان غیردولتی به ارائه خدمات درمانی پرداخت و در سال 1392 هم جذب بیمارستان روانپزشکی ابن سینا شد، احسان ایزدی پور معتقد است که پرستاری یک هنر است، برخی فعالیتها شغل است و جنبه درآمدی دارد، اما برخی دیگر به عنوان حرفه و مهارت هستند که بالاتر از شغل است.
در آستانه میلاد با سعادت حضرت زینب(س)، خبرنگار وب دا با این پرستار روحانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مصاحبه ای انجام داده است.
کارشناس حوزوی و پرستار دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: در دوران کرونا شاهد نقشآفرینی ارزشمند پرستاران بودیم و در این ایام من اولین نفری بودم که داوطلبانه حاضر به فعالیت در بخشهای کووید بیمارستانهای ابن سینا، شریعتی، امام رضا(ع) شدم، خدمتی که بسیار لذتبخش بود.
حجتالاسلام احسان ایزدیپور، ضمن عرض تبریک ولادت با سعادت حضرت زینب کبری(س) و روز پرستار، اظهار کرد: من از کودکی علاقه زیادی به فعالیت در حرفه شریف پرستاری داشتم و به همین جهت همین رشته را هم در دوره تحصیل در دانشگاه انتخاب کردم.
ایزدیپور افزود: برخی یک فعالیت را علاوه بر اینکه به عنوان حرفه مورد علاقه مدنظر قرار میدهند، یک کار معنابخش هم میدانند کاری که باعث ارتقاء یافتن حس و حال معنوی خود آنها هم میشود که یکی از این کارها شغل شریف پرستاری است و معتقدم که پرستار به لحاظ بعد معنوی نسبت به بسیاری از مشاغل دیگر در بالاترین سطوح جنبههای مثبت قرار دارد، چرا که باعث ارتقاء ابعاد انسانی، روحی و معنوی فرد بیمار میشود و همین ابعاد است که نقش این شغل را نسبت به سایر مشاغل پررنگتر میکند.
وی با تأکید بر اینکه من در زمان انجام خدمت مقدس سربازی به مدت 17 ماه در مراکز بهداشت محرومترین روستاهای تربت جام و تایباد به اتفاق همسر و فرزندم حاضر بودم و از نزدیک سختیهای این عزیزان را به عینه درک کردم، گفت: در آن دوران ارتباط بسیار خوبی با مردم با صفای روستاهای این دو شهرستان داشتم و در جهت رفاه حال آنان نه تنها در ساعات کاری، بلکه در خارج از آن به ارائه خدمات درمانی رایگان در هر ساعت از شبانهروز میپرداختم و مردم مهربان این روستاها بعد از پایان خدمت سربازیام من را با اهداء هدایای ارزنده و ارزشمندشان مورد لطف و محبت خودشان قرار دادند و معتقدم که یکی از بهترین هدایای عمرم را از دست همین مردم قدرشناس و مهربان دریافت کردم.
پرستار طلبه بیمارستان ابن سینا ادامه داد: در مراکز بهداشت روستایی انواع بیماریها و در اورژانس 115 جاده تیوان درگز بیماران ترومایی شدید زیاد بود، من در روستا مأموریتهای زیادی پیرامون بارداری و بیماریهای قلبی داشتم؛ همچنین در اورژانس شهری مشهد هم در مناطق پرجمعیت به ارائه خدمات به انواع بیماران پرداختم و پس از آن نیز با توجه به علاقهام از دوران کارورزی و ورودم برای اولین بار در بخش اعصاب و روان بیمارستان ابن سینا و اینکه نوع مشکلاتی که بیماران داشتند مرا علاقمند به فعالیت در حیطه اعصاب و روان در این بیمارستان کرد.
ایزدیپور با ذکر این نکته که اورژانس فضای بحران است و کسی که در رشته پرستاری فعالیت میکند پرستار بحرانها است، تأکید کرد: یک پرستار باید توانایی مدیریت در فضاهای بحران زده سوانح جادهای را داشته باشد، برای من نزاعهای خانوادگی، خودکشی نوجوانان خاصتر از همه مأموریتها بود و جزء بحرانهای کاریام محسوب میشود؛ همچنین در ایام بحران کرونا هم اولین نفری بودم که داوطلبانه مأمور شدم تا در بخشهای کووید بیمارستانهای ابن سینا، شریعتی، امام رضا(ع) فعالیت کنم و پس از پاندمی کرونا هم برحسب علاقهام در بخشهای مختلف بیمارستان ابن سینا از جمله بخش بیماران وابسته به مواد فعال بودم و در حال حاضر هم در بخش سالمندان این مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی فعالیت دارم.
وی بیان کرد: بحران و مرگ و میر و مهمتر از آن فضای رعب و وحشتی که به دلیل شیوع ویروس منحوس کرونا برای پرسنل، بیماران و نیز همراهان آنها که اجازه ورود و ملاقات نداشتند شرایط بسیار سختی بهوجود آورده بود و ما تا آن زمان چنین شرایطی را تجربه نکرده بودیم که با این حجم بالای بیمار مواجه شده باشیم.
ایزدیپور با اشاره به اینکه پرستارانی که تمایل دارند در این حرفه فعالیت کنند، ابتدا باید سختیهای کار را ببینند تا با آگاهی کامل و بهدور از ناامیدی وارد این حرفه شوند، تصریح کرد: پرستاران باید برای کار خود معنویت سازمانی پیدا کنند تا از طریق انتخاب هدف و معنا برای شغل خود بتوانند در سختیها و کمبودها تاب آوری بیشتری داشته باشند.
وی بیان کرد: باید به نقش کلیدی و اثربخش پرستار آنگونه که باید پرداخته شود و امیدواریم که تمامی پرستاران ما در کشور خود احساس مفید بودن و ارزشمندی کنند که نیاز نباشد پرستاری که در دانشگاه داخل کشور آموزش دیده و مهارت لازم را کسب کرده اقدام به مهاجرت نماید.
ایزدیپور با بیان اینکه من در ایام بحران کرونا بیشترین فعالیتم را در بیمارستان امام رضا(ع) داشتم، خاطرنشان کرد: در این مرکز درمانی که مزین به نام مبارک امام هشتم(ع) است گروهی به نام (همراهان سلامت) و با حضور داوطلبانه طلبهها در قالب واحد مراقبت معنوی تشکیل دادیم و این افراد جزو اولین تیمهای همراهان سلامت در این ایام بودند.
وی اضافه کرد: همکاران ما برای بیماران کووید نقش فعالی در حیطه برقراری ارتباط، چالشهای روحی، روانی و اعتقادی ایفا کردند که در مجموع با ابراز همدلی و نیز انتقال آموزشهای خود ترسهای ناشی از ابتلاء به ویروس کووید 19 بیماران را کاهش میدادند و این روش علاوه بر اینکه مورد استقبال کادر درمان و اساتید قرار گرفت، در روحیه بیماران و درمان آنها هم بسیار اثرگذار بود.
پرستار داوطلب بخشهای کووید با تأکید بر اینکه رشته پرستاری علاوه بر اینکه مشکلات، دغدغهها و شیفتهای طولانی مدت و پر استرسی دارد توجیه اقتصادی ندارد، گفت: این موضوعات باعث کاهش کیفیت کار و انگیزه پرسنل فعال در مشاغل مختلف میشود، اما پرستاران با بهرهگیری از باورهای اعتقادی و انسانی خود به ارائه خدمات میپردازند، ما در همه فرهنگهای دنیا الگوی پرستاری داریم .حضرت زینب کبری(س) که الگوی تمامی پرستاران ما هستند علاوه بر حضور در فضای پرالتهاب جنگ، بازماندگان را به لحاظ بعد روحی مورد حمایت خود قرار میدادند و همین موضوع نشان میدهد که ایشان از تمام جنبهها بهترین الگو و معیار پرستاری هستند.
ایزدیپور با ذکر این نکته که مهمترین ویژگی حضرت زینب کبری(س) استقامت و صبوری ایشان است، تأکید کرد: آن حضرت عزیزان خود را از دست دادند و در اوج رنج و سختی و با توجه به اینکه یک خانم بودند، با دیدن رنج دیگران ضمن چشم پوشی از تمامی خواستهها و علایق خود مرهم درد آنها شدند.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه پرستاری برای ما جنبه اقتصادی خوبی ندارد، اما با رسیدگی به درد و رنج دیگران میتواند، تجربه حال خوب یا برکتی که در زندگی خود از آنها بهرهمند میشویم سختیهای حیطه پرستاری را آسان کند.
پرستار طلبه بیمارستان ابن سینا افزود: طبق فرمایش مقام معظم رهبری، جایگاه پرستاری به آن شکلی که شایسته است، مورد تکریم قرار نمیگیرد و لذا تکریم جایگاه پرستار باید جزء برنامههای دانشگاههای علوم پزشکی باشد و امور رفاهی آنان شامل کاهش ساعات کاری بهویژه برای خانمها که مدیریت منزل را هم دارند و تأمین نیاز پرستاران بدون فعالیت در شیفت دوم و اضافه دیده شود.
ایزدیپور با اشاره به اینکه اکثر پرستاران با فعالیت در شیفت دوم با آسیب روحی و نیز فرسودگی شغلی و کاهش کیفیت شغلی مواجهه میشوند، بیان کرد: به نظر من بهترین کار تدوین برنامهریزیهای مدون و تسهیل امکانات مناسب و در خورشأن و ارائه خدمات رفاهی و تفریحی رایگان در راستای تکریم این زحمتکشان سفیدپوش بوده تا سختی کار پرستاران را کاهش دهد.