آموزش


193.jpg - 14.97 kBدکتر سید محمد طباطبائی، پژوهشگر و فناور برتر دانشگاه علوم پزشکی مشهد که از سال 1397 به عنوان عضو هیات علمی در این مجموعه دانشگاهی مشغول به خدمت بوده و در طول شش سال گذشته، نام خود را به دفعات، در زمره برترین های جشنواره های پژوهشی و فناوری در سطح دانشگاه و فرا دانشگاهی ثبت نموده است، از معدود پژوهشگرانی است که به لطف شناختی مشترک از حوزه‌ی صنعت و پژوهش، ارتباط خود را با هر دو حوزه، به خوبی حفظ نموده و بر این باور است که " یکی از چالش های اصلی در دانشگاه ها، عدم وجود ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت است و برطرف کردن این چالش می تواند از هدر رفت بسیاری از منابع جلوگیری و زمینه ساز پیشرفت توأمان دانشگاه ها و صنعت باشد".

این استاد جوان که عضویت در شورای پژوهشی بیمارستان امام رضا(ع)، شورای پژوهشی دانشکده پزشکی، عضویت در کمیته ارتباط با صنعت دانشکده پزشکی و ستاد سلول های بنیادین دانشگاه، کمیته بیگ دیتا و بار بیماری های دانشگاه را در رزومه فعالیت های علمی و پژوهشی خود داشته و همچنین به عنوان عضو هیأت علمی همکار در واحد آموزش الکترونیک دانشگاه و سرپرست کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در حال فعالیت می باشد، به مدت دو سال عضو کمیته بودجه دانشکده پزشکی بوده و از سوی دانشگاه، به عنوان نماینده حوزه هوش مصنوعی به وزارت بهداشت، معرفی گردیده است.

دکتر طباطبائی در گفتگو با وبدا، پیرامون جزئیات این فعالیت ها در طی شش سال گذشته اظهار می کند: " پس از آغاز فعالیت در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دیماه سال 1397، به مدت 6 ماه در معاونت پژوهشی دانشکده پزشکی فعالیت داشتم و سپس به بیمارستان امام رضا(ع) در واحد توسعه تحقیقات بالینی منتقل شدم. همچنین به مدت 3 سال، به صورت همزمان در بیمارستان ابن سینا ، گروه انفورماتیک پزشکی دانشکده پزشکی و بیمارستان امام رضا (ع)  خدمت کردم و درحال حاضر نیز پس از قبولی در فراخوان به عنوان عضو هیات علمی آموزشی پیمانی یک ساله مشروط در خدمت گروه انفورماتیک پزشکی هستم."

فناور برتر بیمارستان امام رضا(ع) که عضو کمیته رسانه هم اندیشی اساتید می باشد و در حوزه نرم افزاری با این کمیته همکاری و در موضوعات علمی آنها مشارکت می نماید، در خصوص ارزیابی مثبت از شرایط کمّی و کیفی حوزه های علمی-پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می کند:" آن چه در این شرایط مهم بوده و هست، موضوع کیفیت داده های مهم موجود در دانشگاه است که باید سامان دهی شود تا بتوان فعالیت های باکیفیتی بر روی آن داده ها انجام داد، زیرا در حال حاضر وقت، انرژی و هزینه بسیاری از مطالعات صرف جمع آوری داده برای آن می شود. طراحی و اجرای برنامه های پیشگیری  مستلزم وجود داده های باکیفیت است و همچنین مدیریت و تصمیم گیری مبتنی بر داده از بسیاری از مشکلات جلوگیری می کند و می تواند در حل مسائل و برطرف نمودن موانع نقش بسیار موثری ایفا کند. برای مثال وقتی از هوش مصنوعی صحبت می کنیم، باید توجه داشته باشیم که پیشبرد آن منوط به وجود داده های فراوان، با کیفیت و قابل اعتماد است. قطعا ارتقاء کیفیت داده ها می تواند، اثرات طولانی مدتی داشته، اما لازمه آن تخصیص هزینه و زمان است و پیشنهاد می شود، مرکز سامان دهی داده، متشکل از متخصصین جوان و با تجربه در موضوع داده و آشنا با فاکتورهای کیفیت داده و نیز ویژگی های سیستم اطلاعاتی به وجود آید، تا علاوه بر بررسی وضعیت موجود و ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود وضعیت، بتوانند راهکارها و پیشنهادهای خود را پایش کرده و به نتایج مطلوبی دست یابند".

وی در خصوص فعالیت های پژوهشی خود نیز اظهار می کند: " تا کنون در انتشار بیش از 100 مقاله تحقیقاتی در مجلات مختلف، بیش از 30 مقاله در همایش های متفاوت داخلی و خارجی و بیش از 100 طرح پژوهشی مصوب در دانشگاه های مختلف همکاری داشتم و تعداد زیادی پایان نامه در مقاطع مختلف پزشکی عمومی،کارشناسی ارشد و دکترای تخصص به عنوان استاد راهنما یا مشاور همکاری داشته و دارم. همچنین در دانشگاه علوم پزشکی با گروه های مختلف بالینی و علوم پایه و نیز با سایر دانشگاه های علوم پزشکی سطح کشور از جمله شهید بهشتی، ارومیه، یزد، کرمانشاه و شیراز و همچنین دانشگاه فردوسی در زمینه های مختلفی از قبیل علم داده، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و مهندسی نرم افزار، همکاری دارم. به عنوان داور و عضو هیات تحریریه نیز با مجلات در زمینه موضوعات مرتبط همکاری دارم.".

دکتر طباطبائی در پاسخ به این پرسش که چه اقدامات و برنامه‌هایی می‌تواند به هرچه بهتر شدن فضای دانشگاه کمک نماید، اظهار می کند: " قطعاً تقویت روحیه همکاری تیمی، رعایت اصول اخلاق حرفه ای و احترام به حقوق دیگران در محیط کار بسیار مهم است، در واقع نباید اجازه داد نظرات و عقاید شخصی وارد تعاملات علمی و کاری شوند و این رفتارهای مغرضانه جز ایجاد آسیب و مشکل اول برای خود فرد و بعد برای دیگران، دانشگاه و جامعه هیچ نفعی به همراه ندارد".

وی در خصوص اهمیت حوزه های آموزش، پژوهش و درمان و اولویت بندی آنها معتقد است: " آموزش، پژوهش و درمان سه مفهوم کاملا مرتبط با یکدیگرند، اما آموزش و پژوهش می تواند کمک شایانی به پیشگیری نیز انجام دهد و این خود یکی از اهداف اصلی نظام های سلامت برای جلوگیری از صرف هزینه های کلان برای درمان است. همچنین جای خالی یک مفهوم در بین آنها دیده می شود و آن هم صنعت است. یکی از چالش های اصلی در دانشگاه ها، عدم وجود ارتباط موثر یا ضعیف بودن این ارتباط بین دانشگاه و صنعت است که برطرف کردن این مشکل می تواند از هدر رفت منابع جلوگیری کند و کمک بسیاری به پیشرفت توامان دانشگاهها و صنعت شود".

این استاد جوان، در خصوص نقش مهم و اثرگذار اساتید در فضاهای مختلف آموزشی و پژوهشی و درمانی دانشگاه هم می گوید: "یک استاد موفق باید ارتباط خوبی با همکاران دانشجویان و مدیران خود داشته باشد و از طرفی با مراجعه کنندگان خود هم ارتباط مطلوبی برقرار کند. در عین حال در امور آموزشی هم باید موثر عمل کند و در پژوهش دارای ایده باشد و بتواند ایده ها و فرضیه های خود را به اثبات برساند و یا عملی کند".

وی در رابطه با چالش های مسیر  پیشرفت تحصیل و کار خود نیز اظهار می کند: " خب من تقریبا از شروع نوجوانی در حرف مختلفی کار می کردم و تجربه کار در مشاغل مختلفی از قبیل فروشندگی، خدمات فنی غیر کامپیوتری، سخت افزاری و نرم افزاری را دارم و می دانم که هر کاری سختی خود را دارد. اما در حال حاضر مهم ترین مشکل مسائل مالی است که هم در دوره تحصیل با آن مواجه بودیم و هم اکنون که به عنوان عضو هیات علمی در خدمت دانشگاه هستیم. باید توجه کرد که یک عضو هیات علمی علوم پایه باید حدود 25 سال تحصیل کند تا بتواند پس از تحمل مشکلات فراوان و گذراندن مراحل و موانع مختلف مدرک دکترا اخذ کند و در بهترین حالت در سن 32 سالگی می تواند به عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار شود و این یعنی جوانی و بهترین سال های عمر خود را صرف تحصیل کرده است و بعد از آن انتظار دارد نتیجه زحمات خود را ببیند و یک شرایط نسبتا مناسب را تجربه کند. همچنین بر کسی پوشیده نیست که انجام پژوهش نیازمند سرمایه گذاری و هزینه است و درآمد یک عضو هیات علمی هم به میزانی بالا نیست که بتواند برای همه پژوهش ها از هزینه شخصی استفاده کند. اگرچه که همه ما به نوعی علاقمند بودیم که وارد این حوزه شدیم، اما به هر حال حمایت های مالی و ایجاد انگیزه و کاهش دغدغه ها می تواند به فعالیت بیشتر و بهتر اعضای هیات علمی کمک شایانی داشته باشد. در انتها نیز فکر می کنم رعایت اصول اخلاق حرفه ای در مواجه با همکاران و احترام به حقوق یکدیگر است که می تواند موجب تعامل و همکاری بهتر و تحمل راحت تر مشکلات و ایجاد یک محیط کاری سالم شود."

عضو هیات علمی جوان دانشگاه در خصوص نقش خانواده در پیشرفت های تحصیلی و کاری خود می گوید: "اول از همه خدا را شاکرم که توانستم به این جایگاه برسم و بی شک بدون لطف خدا ممکن نبود. اما پدر، مادر و برادرانم همیشه مرا حمایت کردند و به ویژه پدرم که مشوق اصلی فرزندانشان در تحصیل بودند و حمایت های فراوانی در این مسیر انجام دادند که از ایشان قدردانی می کنم".

دکتر طباطبائی به دانشجویان خود برای ورود به عرصه پژوهش نیز توصیه می کند: " پیرو علاقه خود در حوزه تحصیل باشید و برای خود هدف تعیین کنید، چرا که عدم توجه به علاقه و بدون برنامه و هدف بودن، موجب ایجاد مشکلات، دلسردی و ناامیدی و در نهایت رها کردن مسیر خواهد شد و این روند برای فرد و جامعه بار زیادی خواهد داشت و صدمات جبران ناپذیری را به هر دو وارد می کند. در کنار تفریحات سالم و ورزش مناسب، تلاش، پشتکار، و توکل بر خداوند در سایه ائمه اطهار (ع) می تواند دانشجو را به نتایج مطلوب و موفقیت آمیزی برساند و موجب احساس رضایت از خود شود. دانشجویان سعی کنند، علاوه بر احترام به بزرگتر و قراردادن  انسانیت در سرلوحه کار خود، اخلاق مدار بوده و اخلاق حرفه ای را در تمام زندگی و همه حوزه ها از جمله آموزش و پژوهش رعایت کنند تا با همکاری یکدیگر به تعالی کشور عزیزمان کمک کنیم و در صورت رعایت موارد ذکر شده،  قطعا شرایط بسیار بهتری را خواهیم داشت".

دکتر طباطبائی در مورد اینکه اوقات فراغت خود را به چه فعالیت هایی می پردازد نیز گفت: "متاسفانه بخاطر ماهیت شغل و به دلیل مشغله زیاد اوقات فراغت زیادی ندارم، خصوصا که درکنار حجم بالای فعالیت ها، دانشجوهای نسل جدید بسیار مطالبه گر هستند و در تمام ساعات روز و در تمام روزهای هفته تعامل دارند و سوالات و مطالبات خود را مطرح می کنند. اما به طور کلی یکی از علایق من جستجو در اینترنت برای اطلاع از موضوعات جدید و ترندهای حوزه تکنولوژی و هوش مصنوعی است و تفریحات مورد علاقه ام رفتن به دل طبیعت و مسافرت و دیدن اماکن تاریخی و زیارتی، دیدن فیلم، رفتن به تئاتر، برنامه های طنز و کنسرت می باشند. البته که ما از نعمت هم جواری با حرم مطهر امام هشتم حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نیز بهره مند هستیم و سعی میکنم در زمان فراغت به زیارت حرم ایشان نیز مشرف شوم.


181.jpg - 20.66 kBمدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از شروع کلاس‌های درس تمامی دانشکده‌های این دانشگاه از اول مهر ماه و همزمان با آغاز سال تحصیلی 1403-1404 خبر داد.

دکتر محمد پهلوان در گفتگو با وب دا، اظهار کرد: کلاس‌های درس دانشگاه علوم پزشکی مشهد در تمامی دانشکده‌های این دانشگاه از اول مهر ماه و همزمان با سراسر کشور و شروع سال تحصیلی 1403-1404 آغاز می‌شود و شروع کلاس‌های دانشجویان جدید الورود هم در نیمه دوم مهر ماه و پس از انجام فرآیند ثبت‌نامشان خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه در سال تحصیلی جدید 10 هزار دانشجو در تمامی رشته‌ها و مقاطع تحصیلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تحصیل می‌کنند که از این تعداد 3 هزار نفر از آنها دانشجویان خوابگاهی هستند، بیان کرد: برای این گروه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی خوبی جهت اسکان آنان صورت پذیرفته تا این عزیزان که مهمان ما هستند، دغدغه‌ای از این بابت نداشته باشند و با آرامش خاطر به تحصیل و فعالیت‌های آموزشی خود بپردازند.

مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: البته با توجه به افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان مشکلاتی در بحث خوابگاه‌ها و محل اسکان آنها وجود داشت که این موارد قبل از شروع سال تحصیلی جدید برطرف شد تا که دانشجویان متقاضی خوابگاه  مشکلی بابت پذیرش و اسکان نداشته باشند.

دکتر پهلوان با بیان اینکه در سال‌های قبل مراسم شروع سال تحصیلی دانشجویان جدیدالورود دانشگاه علوم پزشکی مشهد و تعدادی از این دانشجویان از سایر دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی سراسر کشور را طبق برنامه‌ریزی معاونت فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در حرم مطهر رضوی داشتیم، خاطرنشان کرد: امسال هم در نظر داریم تا که مشابه این برنامه را در آغاز ورود این گروه از دانشجویان به محیط دانشگاه داشته باشیم و لحظاتی ماندگار و خاطره‌انگیز از حضور در حرم مطهر امام مهربانی‌ها و در قامت یک دانشجو برای آنها به ثبت برسانیم.

وی ضمن تأکید بر تلاش بی‌وقفه خادمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مسیر ارائه خدمات باکیفیت آموزشی و رفاهی به دانشجویان این دانشگاه، تصریح کرد: دانشگاه علوم پزشکی مشهد با تمام توان در تلاش است تا که بهترین شرایط را برای تحصیل دانشجویان این دانشگاه فراهم آورد و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید برگزاری جلسه رئیس و اعضای هیئت رئیسه این دانشگاه را با روئسای دانشکده‌های پزشکی، دندانپزشکی، علوم پیراپزشکی و توانبخشی، طب ایرانی و مکمل، پرستاری و مامایی، بهداشت و داروسازی داشتیم و در این جلسه آخرین تصمیم‌گیری‌ها در خصوص آغاز هرچه بهتر برنامه‌های این دانشگاه در سال تحصیلی جدید صورت پذیرفت.

مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد همچنین در خصوص آمادگی خوابگاه‌های این دانشگاه جهت پذیرش و اسکان دانشجویان خوابگاهی، گفت: مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در آستانه آغاز سال تحصیلی 1403-1404 بازدیدی هم از خوابگاه‌های دانشجویان این دانشگاه داشتند و آخرین وضعیت محل اسکان آنها را مورد ارزیابی قرار دادند و پیگیری لازم را در جهت تقویت خدمات این حوزه و در راستای رضایت‌مندی بالای دانشجویان خوابگاهی داشتند.


171.jpg - 14.22 kBرئیس دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: دانشکده طب ایرانی و مکمل مشهد از آمادگی کامل برای آغاز سال تحصیلی جدید و میزبانی از اساتید و دانشجویان قدیمی و جدیدالورود این دانشکده برخوردار است و در همین راستا تمهیدات لازم جهت شروع هرچه بهتر کلاس‌های درس این دانشکده که در اول مهر ماه امسال خواهد بود صورت پذیرفته است.

دکتر سیدکاظم فرهمند در گفتگو با وب دا خاطر نشان کرد: در سال تحصیلی 1403-1404 حضور 2 عضو هیأت علمی جدید را در گروه طب ایرانی دانشکده طب ایرانی و مکمل مشهد داریم و با اضافه این اعضای جدید تعداد هیأت علمی‌های این دانشکده از 11 به 13 نفر افزایش یافته است.

رئیس دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه یکی از اقدامات مهم صورت گرفته در پیش از آغاز سال تحصیلی پیش‌رو استقرار کامل این دانشکده در محل جدید بوده است، خاطرنشان کرد: با تلاش‌های صورت گرفته فضاسازی و آماده‌سازی کلاس‌های درس دانشکده طب ایرانی و مکمل مشهد به‌خوبی انجام شد و امیدواریم که در سال تحصیلی جدید شاهد تداوم بیش از پیش مؤفقیت‌های این دانشکده در حوزه‌‌های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و دانشجویی باشیم.

دکتر فرهمند گفت: در این دانشکده 60 دانشجو در رشته‌های طب سوزنی و طب ایرانی (40 نفر طب ایرانی و 20 طب سوزنی) داریم و تاکنون همین تعداد فارغ‌التحصیل طب ایرانی داشتیم؛ همچنین اولین فارغ‌التحصیل طب سوزنی کشور و دانشکده طب ایرانی و مکمل مشهد را هم در پایان سال تحصیلی گذشته داشتیم .

وی افزود: یکی از اقدامات مهم صورت گرفته دانشکده طب ایرانی و مکمل مشهد در سال 1403 در خصوص توسعه ارتباطات بین‌المللی در حوزه طب سوزنی بوده و نمونه بارز آن همکاری با دانشکده طب سوزنی سانتیاگو شیلی بود، ضمن اینکه در کارگاه حضوری‌ مهارت‌های بالینی هم که در آمریکا برگزار شد حضور اساتید گروه طب سوزنی دانشکده طب ایرانی و مکمل را داشتیم.

رئیس دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان گفت: ما در حوزه‌های آموزشی و پژوهشی جزء 3 دانشکده برتر کشور در رشته طب ایرانی و مکمل هستیم و اساتید و دانشجویان این دانشکده در بسیاری از حوزه‌ها و در سطوح مختلف استانی، ملی و بین‌المللی خوش درخشیده‌اند.


د172.jpg - 51.00 kBکتر مریم پیغون، متولد سال ۱۳۷۰ در شهر مشهد، عضو هیات علمی ( استادیار ) دانشگاه علوم پزشکی مشهد، از جمله اساتید جوان و پرتلاش در حوزه های آموزش و درمان دانشکده دندانپزشکی مشهد است که از سال 1400 و پس از اتمام دوره دستیاری در رشته تخصصی اندودانتیکس، فعالیت خود را به عنوان عضو هیات علمی طرح ضریب k در این مجموعه آغاز نموده و علاوه بر کسب عنوان " استاد برتر " در جشنواره شهید مطهری در سال ۱۴۰۲ ، تاکنون چندین کتاب را با همراهی اساتید باسابقه دانشکده دندانپزشکی ترجمه و مقالات مختلفی را نیز در مجلات علمی معتبر داخلی و خارجی به چاپ رسانده است. پایگاه خبری وب دا در راستای انجام مصاحبه و آشنایی بیشتر با اساتید جوان هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با این استاد جوان داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:  

وب دا: ضمن سپاس از حضور شما در این گفتگو، لطفا بیوگرافی مختصری از خود عنوان بفرمایید؟

دکتر مریم پیغون هستم، متولد سال ۱۳۷۰ در شهر مشهد، پس از سپری کردن دوران مدرسه در شهر محل تولدم، سال 1388 دوره عمومی دندانپزشکی را در دانشگاه تهران آغاز کردم و در سال 1394 این دوره به پایان رسید. تحصیلات تخصصی دندانپزشکی را هم سال 1397 در دانشکده دندانپزشکی مشهد آغاز کردم واین دوره هم  در سال ۱۴۰۰ پایان یافت، پس از آن طرح تخصصی را در دانشکده دندانپزشکی مشهد به عنوان استاد یار آغاز کردم که تا هم اکنون ادامه دارد و بسیار خرسندم که در این مدت توانستم در دانشکده دندانپزشکی مشهد خدمت کنم.

وبدا: در طول مدت تحصیل به عنوان دستیار تخصصی و پس از آن به عنوان استادیار در دانشکده دندانپزشکی چه فعالیت‌ها و دستاوردهایی داشته‌اید؟

در سال‌هایی که به عنوان دستیار تخصصی در دانشکده تحصیل می کردم، با گروه اندودانتیکس یک کتاب اینگل ۲۰۱۹ را ترجمه کردیم و علاوه بر آن تآلیف و ترجمه دو کتاب را داشته‌ام که یک کتاب مربوط به حوزه‌ی پاتولوژی است و با همراهی استاد دکتر ساغروانیان تآلیف شده و کتاب دیگر با همراهی استاد دکتر موشخیان در زمینه اندودانتیکس منتشر کردیم. یک سری مقالات نیز نوشته شده که در منابع معتبر به چاپ رسید و همچنین در سال ۱۴۰۲ موفق شدم، عنوان استاد برتر گروه اندودانتیکس را در جشنواره شهید مطهری کسب کنم که بسیار باعث افتخار بود.

وبدا: انتخاب استاد برتر در دانشکده بر چه مبنایی بود؟

بر اساس رزومه فعالیت‌های اساتید و مقالات علمی آنها و همین طور نظرات دانشجویان.

وبدا: با توجه به حضور شما؛ هم در دوره دانشجویی و هم استادی در این دانشکده، فضای مجموعه را در حوزه‌های مختلف آموزشی، درمانی و پژوهشی چطور ارزیابی می‌کنید و آیا اولویتی برای هر یک از این سه حوزه قائل هستید ؟

به نظر من هر سه حوزه کاملاً لازم و ملزوم یکدیگر هستند؛ به این معنا که اگر قسمت آموزش کمرنگ‌تر باشد، ما نمی‌توانیم بخش درمانی و کلینیکی خوبی داشته باشیم و همینطور اگر پژوهش کمرنگ‌تر باشد، در بحث آموزش نیز کیفیت لازم را نخواهیم داشت. بنابراین برای یک کار کلینیکی خوب قطعاً حوزه‌های آموزشی و پژوهشی بسیار مهم است. در بین دانشجویان هم کسانی که از بُعد آموزشی و پژوهشی بالاتر هستند کار درمانی شان نیز بسیار بهتر است.

وبدا: به نظر شما چه اقدامات و برنامه‌هایی می‌تواند به بهتر شدن فضای دانشکده کمک کند؟

با توجه به زمان محدودی که هر یک از اساتید برای آموزش دارند، اگر در کنار این آموزش بتوانند یک سری کارگاه‌های کلینیکی و یا آموزشی و ترجیحاً بین رشته‌ای که هم برای دانشجویان عمومی و هم رزیدنت‌ها مفید خواهد بود را برگزار کنند اتفاق بسیار خوبی خواهد بود چون کارگاه‌هایی که خارج از دانشکده در حال حاضر برگزار می شود، هزینه بالایی دارد و اگر ما بتوانیم در دانشکده این جلسات را برگزار کنیم خیلی مفید خواهد بود.

وبدا: از نگاه شما شاخص یک استاد موفق در حوزه‌های مختلف آموزش، درمان و پژوهش چیست؟

لازمه کار موفق یک استاد آن است که علم او به روز باشد، اما بحث اخلاق حرفه ای هم بسیار مهم است و بنده در طول این سال‌ها از نظر اخلاقی خیلی چیزها از اساتیدم یاد گرفتم، به ویژه در حوزه کار ما که برخورد با بیمار داریم و محیط کار هم پراسترس است، اینکه بتوانیم یک اخلاق حرفه‌ای داشته باشیم، بسیار مهم است و این اخلاق حرفه‌ای را در هیچ کتابی نیاموخته‌اند بلکه منحصراً باید از اساتید آموخت. بنده معتقدم که رفتار اساتید نقش مهمی در تربیت افراد دارد و اگر از لحاظ علمی دانشجو مشکلی داشته باشد، می‌تواند به رفرنس‌ها مراجعه کند. اما در مورد اخلاق حرفه‌ای این گونه نیست و بسیاری از رفتارهای ما شبیه به اساتیدمان می‌شود، این موضوع نکته مهمی است.

وبدا: چرا برای گذراندن دوره تخصص درمان ریشه دانشکده دندانپزشک مشهد را انتخاب کردید؟

گروه اندودانتیکس مشهد بدلیل اساتید برجسته و بنام همیشه زبان زد کل جامعه دندانپزشکی بوده اند و شاگردی آنها افتخاری بود که نصیب بنده شد.

وبدا: در حال حاضر در فضای دانشکده چه فعالیت‌هایی دارید و آیا پس از پایان دوره طرح خدمت تصمیم دارید که در دانشکده بمانید؟

در نوبت صبح معمولاً به آموزش دانشجویان مشغول هستم و در نوبت عصر هم در کلینیک ویژه فعالیت دارم. پس از پایان دوره طرح با توجه به اینکه کار آموزش به دانشجویان را دوست دارم، ترجیح می‌دهم که در دانشکده بمانم. ضمن اینکه فضای دانشگاه هم فضای خوبی است و علاوه بر اینکه با دانشجویان در ارتباط هستیم، علم و دانش مان هم به روز می‌شود.

وبدا: با توجه به اینکه زمان زیادی از دوران تحصیل شما در این دانشکده نمی‌گذرد آیا فکر می‌کنید دانشجویانی که اکنون در حال آموزش آنها هستید با دانشجویان زمان تحصیل شما متفاوت هستند؟

بله، دانشجویان اکنون متفاوت از زمان ما هستند و به نظر می رسد که نسبت به دوره ما عاقل‌تر شده اند. یک سری از دانشجویان من که خیلی هم پیگیر و درس خوان هستند، خیلی اوقات در زمان‌های آزاد خود و حتی اکنون که تعطیلات تابستانه است، به بخش می‌آیند تا چیزهای بیشتری یاد بگیرند. همچنین به دلیل اینکه فضای مجازی فراگیرتر شده دانشجویان سعی می‌کنند، نسبت به دوره ما به روزتر باشند . در دوره دانشجویی ما اگر مثلاً وسیله‌ای را استادمان توصیه می کردند خریداری کنیم، ما همان وسیله را تهیه می‌کردیم، اما اکنون دانشجویان در فضای مجازی سرچ می‌کنند تا ببینند چه وسیله ای به روز است و بعد نظر استاد را هم جویا می‌شوند تا به روزترین وسیله را تهیه کنند. به طور کلی فکر می‌کنم دانشجویان بیشتر آینده نگری دارند.

وبدا: با توجه به اختلاف سنی کم شما و دانشجویان، ارتباطتان با آنها چطور است؟

قبل از اینکه در دانشکده هیئت علمی شوم، نگران این قضیه بودم که اختلاف کم سنی، باعث ایجاد مشکل شود ، اما آنچه که در عمل دیدم، خوشبختانه خلاف این قضیه بود و دانشجویان هم کاملاً متوجه می‌شوند که کدام استاد با چه کیفیتی به آنها آموزش می‌دهد و عملکردش چگونه است. در مجموع می توان گفت که دانشجویان احترام لازم را برای استاد قائل هستند و در عین حال صمیمیت هم داریم و اگر مشکلی داشته باشند، معمولاً با ما مطرح می‌کنند و ما هم تا حد توان کمکشان می‌کنیم.

وبدا: نقش حمایتگری خانواده را در موفقیت خود تا چه حد مهم می‌دانید؟

به نظر من خانواده تا ۷۰ درصد در موفقیت فرد نقش دارد و به فرد انگیزه می‌دهد، خیلی اوقات که ناامیدی برای فرد ایجاد می‌شود، امید و انگیزه دادن خانواده و یادآوری اینکه مشکلات در مسیر قابل پیش بینی است، بسیار مهم است. بنابراین نقش خانواده در حمایتگری بسیار کمک کننده است.

وبدا: آیا بقیه فرزندان خانواده‌ هم در حیطه های علوم پزشکی تحصیل کردند؟

بله... و حضور آنها در این مسیر علاوه بر اینکه به من اعتماد به نفس می‌بخشید، به نوعی مرا ملزم می‌کرد که در این راه تلاش بیشتری داشته باشم، چون آنها این مسیر را طی کرده بودند و معمولاً در خانواده ما همه مباحث مربوط به حوزه علوم پزشکی بود و این مرا هم جذب می‌کرد.

وبدا: با توجه به اینکه فضای دانشکده دندانپزشکی تهران را هم تجربه کرده‌اید، تصور می‌کنید دانشکده دندانپزشکی مشهد نسبت به آن دانشکده و سایر دانشکده‌های دندانپزشکی کشور در چه سطحی قرار دارد؟

به نظر من اگر سطح دانشکده دندانپزشکی مشهد بالاتر از دانشگاه تهران و سایر دانشکده‌های کشور نباشد، قطعا کمتر هم نخواهد بود. حتی در برخی موارد به جرأت می توانم بگویم که سطح دانشکده مشهد از تهران هم بهتر است، مثلا در دوران رزیدنتی، پیرامون این موضوع که چطور باید به دانشجویان آموزش بدهیم، در کنار اساتید باسابقه ( که به دانشجویان آموزش می‌دادند ) یکسری مطالبی را می‌آموختم که پیش از آن در دانشکده دندانپزشکی تهران آموزش داده نشده بود، بنابراین علی رغم اینکه امکانات دانشگاه تهران بهتر است،همچنین کادر آموزشی و پرسنل زحمات زیادی در این دانشکده می‌کشند. ضمن اینکه در دانشکده دندانپزشکی مشهد دانشجویان می‌توانند به راحتی مشکلات و نقدهای خود را به ریاست دانشکده منتقل کنند و پیگیری هم می‌شود، البته در زمانی که من دانشکده تهران بودم پیگیری‌ها در آنجا هم وجود داشت اما نه با جدیتی که در اینجا شاهد هستم. در بحث آموزش دانشجویان و درمان بیماران هم تلاش می‌شود که هم کیفیت آموزش و هم کیفیت موادی که برای بیماران استفاده می‌شود در بالاترین سطح خود انجام شود.

وبدا: به عنوان یک استاد چه توصیه‌ای به دانشجویان خود دارید؟

بر اساس تجربه‌ای که من در دوره تخصص به آن رسیدم به دانشجویان توصیه می کنم که زمان‌های آزادی که در دانشکده هستند را به خوبی استفاده کنند، چون اهمیت یک سری از آموزش‌ها را زمانی که فارغ التحصیل شده و جذب فضای کار شوند درک می کنند و آنجاست که اگر به گذشته برگردند بهره بیشتری از فضای آموزشی و اساتید خود خواهند داشت.

وبدا: به عنوان یک متخصص اندودانتیکس چه توصیه ای به عموم مردم در زمینه بهداشت دهان و دندان دارید؟

چند وقت پیش بیماری از همین شهر مشهد داشتم که بیان می‌کرد، برای عفونت دندان خود زالو درمانی کرده و نتیجه ای نگرفته و این خیلی برای من عجیب و نگران کننده بود که یک خانم جوان که در یک کلان شهر زندگی می‌کند، هنوز با تصورات نادرستی اقدام به درمان می‌کند و بعد از طی یک پروسه بی نتیجه‌ی درمانی، به این نتیجه می رسد که باید به دندانپزشک مراجعه کند، بر همین اساس فکر میکنم که بالا بردن سطح دانش مردم می‌تواند موثرترین کار باشد. ضمن اینکه افراد از سنین پایین باید اقدامات پیشگیرانه داشته باشند و این امر را بر درمان اولویت دهند، بکارگیری نخ دندان در کنار استفاده از مسواک و همینطور استفاده از دهانشویه فلورایددار می تواند از جمله همین اقدامات پیشگیرانه باشد.


164.jpg - 11.55 kB دکتر اشرف محمدزاده، متولد 1335 در استان خراسان جنوبی ( بیرجند )، متخصص کودکان و فوق تخصص طب نوزادی و پیرامون، یکی از اساتید پیشکسوت و صاحب سبک در دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که طی چند دهه خدمت در این مجموعه ، اقدامات بنیادین و اثرگذاری را در جهت تقویت و ارتقاء پایه های سلامت نوزادان و کودکان رقم زده و هم اکنون نیز در شرایطی که دوران فراغت از کار و بازنشستگی را می گذراند، همچنان همراه جامعه دانشگاهی و دوستداران دانش پزشکی در حوزه اطفال است و اندوخته های علمی و تجارب عَملَی خود را که حاصل سالها تلاش خستگی ناپذیر و خدمت خالصانه است، پیش روی اساتید و نیروهای متخصص جوان قرار داده تا چراغ راهی باشد در مسیر پر فراز و فرود آنان. از جمله اقدامات برجسته و ماندگار این استاد پیشکسوت می توان به راه اندازی بخش NICUدر بیمارستان امام رضا(ع)، تاسیس مرکز تحقیقات بالینی و راه اندازی نشریه ISI نوزادان و همچنین تاسیس انجمن نوزادان اشاره کرد. پایگاه خبری وبدا، در گفتگویی با دکتر محمدزاده، تحولات و اقدامات درمانی انجام شده در حوزه اطفال و نوزادان را از زبان این استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی مشهد و در قالب یک مصاحبه منعکس نموده است که شرح آن را در ادامه می خوانید:

وبدا: ضمن سپاس از حضور شما استاد گرامی در این گفتگو، لطفا در ابتدا بیوگرافی مختصری از خود عنوان بفرمایید؟

من دکتر اشرف محمدزاده هستم، متولد ۱۳۳۵ در بیرجند، پدر مرحومم که فرد تحصیل کرده‌ای بودند، همیشه من، خواهران و برادرانم را به تحصیل تشویق می‌کردند و خوشبختانه همه ما تحصیلات دانشگاهی را طی کردیم. پس از اخذ مدرک دیپلم در سال 1354 توانستم با رتبه ۸ کنکور وارد دانشکده پزشکی شدم و در سال 1360 هم فارغ التحصیل شدم، در ادامه دوره طرح خدمت را آغاز کردم و این دوره هم  در سال 1364 به اتمام رسید. با توجه به اینکه موفق به کسب رتبه دوم بورد تخصصی شده بودم، اساتید بزرگوارم مرحوم دکتر صراف، مرحوم دکتر حکیم، جناب آقای دکتر امیری و جناب آقای دکتر جعفرزاده به من پیشنهاد کردند که در دانشگاه بمانم و به این ترتیب من استادیاری را در دانشگاه مشهد آغاز کردم و پس از چند سال فعالیت در سال 1367 رشته فوق نوزادان را آغاز کردم. در واقع من و جناب آقای دکتر معموری اولین دانشجویان فوق تخصص نوزادان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودیم و پس از دو سال فارغ التحصیل شدن، با توجه به اینکه بنده هیئت علمی بیمارستان امام رضا(ع) بودم، باید به آنجا باز می‌گشتم و لذا در سال 1369 به بیمارستان امام رضا(ع) برگشتم و فعالیتم را آغاز کردم.

وبدا: چرا رشته اطفال را انتخاب کردید  و اساساً نقش پزشکان زن در این رشته را تا چه حد مهم و ضروری می دانید؟

در سال 1361 که بنده برای دستیاری شرکت کردم، مسئولان دانشگاه اعلام کردند که بانوان تنها باید در رشته زنان تحصیل کنند ( و آقایان در این رشته نباشند) اما از آنجایی که من بسیار کودکان را دوست داشتم، خدمت دکتر صادقی رسیدم و پرسیدم چرا ما بانوان تنها مجاز هستیم که در رشته زنان باشیم؟ حال آنکه وقتی یک طفل بیمار میشود طبیعتاً با مادرش مراجعه می‌کند و نه پدر... لذا در رشته کودکان هم باید بانوان را داشته باشیم ، دکتر صادقی صحبت من را پذیرفتند و به این ترتیب بنده تحصیل در رشته اطفال را آغاز کردم. بعد از اینکه از بخش نوزادان بیمارستان قائم (عج) در سال ۶۹ فارغ التحصیل شدم و به بیمارستان امام رضا(ع) برگشتم، بخش نوزادان یک فضای کوچک ۵۰ متری در کنار فضای زایشگاه بیمارستان امام رضا(ع) بود که در آنجا نوزادان بیمار بستری می‌شدند و نوزادان طبیعی هم در همان مکان بودند. لذا بنده خدمت آقای دکتر حبیبی رسیدم و به ایشان گفتم چرا باید کودکان از مادرانشان جدا باشند، نوزاد باید از لحظه اول در کنار مادر باشد و شما اجازه بدهید که تخت نوزاد در کنار تخت مادر قرار بگیرد.

 ایشان پذیرفتند که این کار را ما در بخش سزارین شروع کنیم تا بازخورد آن را ببینیم و خوشبختانه نتیجه خوبی در برداشت و باعث شد تنها نوزادان بدحال در بخش جدا بمانند و سایر نوزادان در کنار مادر قرار بگیرند. با توجه به اینکه فضا کوچک بود و استاندارد نبود، به آقای دکتر حبیبی عرض کردم که فضا محدود است، اجازه می‌دهید که فضا را وسیع‌تر کنیم و ایشان مجدداً پذیرفتند، اما نهایتاً با توجه به اینکه آن فضا برای درمانگاه زنان قرار بود، استفاده شود، این اجازه به ما داده نشد، لذا خدمت آقای دکتر صراف رسیدم و ناراحتی خود را نسبت به این قضیه بیان کردم و ایشان هم با اختصاص فضایی از بخش کودکان برای بخش NICU موافقت کردند. اما از آنجا که من دانشجوی بیمارستان امام رضا(ع) بودم، تمایل داشتم که بخش نوزادان حتماً در آنجا راه‌اندازی شود. چون اولین بخش نوزادان در بیمارستان قائم (عج) توسط مرحوم خانم دکتر پنجگانی راه اندازی شد و همانطور که عرض کردم من و آقای دکتر معموری نخستین دانشجویان تخصص نوزادان در آن مرکز بودیم که آموزش دیدیم.

در ادامه‌ی کار خدمت دکتر بهرامی رسیدم و به ایشان عرض کردم که ما یک سری وسایل برای بخش نوزادان نیاز داریم، در آن زمان تازه جنگ تمام شده بود و بحران اقتصادی بسیار شدید بود، دکتر بهرامی از من ‌خواستند که ملزومات بخش را در قالب یک نامه بنویسم و این کار انجام شد، اما با توجه به اینکه ملزومات تهیه شده بسیار محدود بود، من به اتفاق مرحوم خانم دکتر امیری سرپرستار، روزها به انبار بیمارستان می‌رفتیم و تکه‌های مختلف بسته‌ها را سر هم می‌کردیم، ست تعویض خون از پنس‌های کهنه شده تهیه می‌کردیم و کارهایی از این قبیل... یکی از کار‌های خوبی که در بخش NICU بیمارستان امام رضا(ع) انجام شد، این بود که مادران را هم کنار نوزاد نگه می‌داشتیم. این کار در ابتدا مقدور نبود و با کمک دکتر صراف ( خدا رحمتشان کند ) برای مادران یک فضا به ما دادند.

 از آنجا که حضور مادر در NICU در کشور جدید بود، لذا اساتیدی که برای اپروو از تهران به بیمارستان آمده بودند، کار ما برای ایشان جالب بود و همین امر سبب شد که خیلی سریع بخش را تایید کنند و ما بتوانیم فلوشیپ فوق تخصصی هم تربیت کنیم. تا سال ۷۴ بنده یک تنه کار می‌کردم، تا اینکه آقای دکتر فرهت در بیمارستان امام رضا(ع) به کمک ما آمدند و برای ما بازوی کمک خوبی بودند؛ تا سال ۸۴ که به رتبه استادی رسیدم و برای اینکه انگیزه این کارها را از دست ندهم و با توجه به اینکه رشته نوزادان پایه سلامت جامعه است، به فکر پایه گذاری یک مرکز تحقیقات بومی افتادم.

وبدا: شایع‌ترین بیماری‌های کودکان در خراسان رضوی کدام است؟

بیشترین بیماری‌ها برمی‌گردد به بیماری‌های ویروسی، چون ویروس‌ها شایع هستند و کودکان در بدو تولد سابقه تماس با این ویروس‌ها را ندارند، لذا به راحتی مبتلا می‌شوند؛ یک کودک معمولا تا ۱۰ بار در سال ممکن است که یک بیماری ویروسی را مبتلا شود. موضوع بعدی بحث نوزادان نارس است که معمولاً بین ۱۰ تا ۱۲ تولدها می‌تواند شامل نوزادان نارس باشد. نوزادان نارس یک بار عظیم اجتماعی، درمانی و اقتصادی را برای جامعه دارند، این‌ها نه تنها در بدو تولد نیاز به درمان‌های مخصوص به خود دارند، بلکه در طی سال اول تولد نیز نسبت به سایر نوزادان بیشتر بیمار می‌شوند.

وبدا: پیشرفت‌ها و تحولاتی که در بخش‌های مختلف بخش نوزادان در دانشگاه انجام شده شامل چه مواردی است؟

همانطور که قبلاً گفته شد، چون رشته نوزادان یک رشته جوانی در دانشگاه مشهد بود و به لحاظ اینکه پایه سلامت جامعه در اینجا گذاشته می‌شود، بحث راه‌اندازی مرکز تحقیقات بسیار پررنگ‌تر شد و از سال ۸۴ ما کار را آغاز کردیم و پس از پیگیری‌های زیاد از تهران، توانستیم در سال ۸۵ مصوبه قطعی آن را بگیریم و از آن زمان فعالیت‌های زیادی علاوه بر بحث درمان در زمینه پژوهش‌ها هم انجام شده، کنگره‌های مختلف داخلی و خارجی را شرکت ‌کردیم و کتب مختلفی منتشر شد و پس از این مرحله من احساس کردم که انتشارات ما هم می‌تواند بومی شود و در یک مجله داخلی هم چاپ بشود، به همین دلیل به فکر راه اندازی طراحی مجله کودکان افتادیم و استارت آن زده شد، هم اکنون این مجله جزو مجلات ISI است و تنها مجله نوزادان ایران محسوب میشود، مرکز تحقیقات نوزادان نیز به عنوان اولین مرکز تحقیقات بالینی در دانشگاه مشهد و در ایران هست. همچنین در بحث انجمن نوزادان که در تهران بود و رفت و آمد برای ما سخت، تصمیم گرفتیم انجمن نوزادان را در دانشگاه داشته باشیم تا ناگزیر به رفتن به تهران نباشیم، بنابراین این مهم هم برنامه‌ریزی شد و اکنون انجمن نوزادان شمال شرق کشور مصوب شده است و همه تلاش ما این است که پایه سلامت جامعه را نگه داریم. در ابتدای فعالیت ما تنها بیمارستان‌های امام رضا(ع) و قائم (عج) دارای بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بودند اما اکنون فراوان در سطح شهر مراکزی را می‌بینیم .

اطلاعات تماس سامانه خبری وب دا

Image
آدرس: مشهد، خیابان دانشگاه، ساختمان قرشی
کد پستی :۹۱۷۷۸۹۹۱۹۱
نمابر: ۳۸۴۳۶۸۲۷ ۰۵۱
رایانامه :webda@mums.ac.ir
سامانه پیام کوتاه: ۳۰۰۰۲۱۹۱
Image
Image
Image
Image
Image
Image
Image