دانش

در دومین کنگره ملی بانوان تاثیرگذار استان خراسان رضوی که با حضور استاندار خراسان رضوی برگزار شد از استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد به عنوان بانوی برگزیده و تاثیرگذار استان در عرصه علمی،پژوهشی و فناوری قدردانی شد.

به گزارش وب دا، در این مراسم از دکتر بی بی مرجان رضوی ، استاد گروه سم شناسی و رییس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد قدردانی شد.

دومین کنگره ملی بانوان تاثیرگذار استان خراسان رضوی با هدف شناسایی و معرفی زنان نمونه و الگوساز در هشت حوزه «علمی، پژوهشی و فناوری»، «سیاست گذاری و حکمرانی»، «گفتمان‌سازی و رسانه»، «فعالیت‌های اجتماعی»، «اقتصاد و کارآفرینی»، «تعلیم و تربیت»، «فرهنگ و هنر» و «ورزش»  برگزار شد و  با معرفی برگزیدگان استان در دومین آیین خود به کار خود پایان داد.

دکتر بی بی مرجان رضوی استاد گروه سم شناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، با انتشار بیش از 140 مقاله معتبر بین المللی و مشارکت در تالیف و ترجمه 10 جلد کتاب تخصصی و مجری و همکار 100 عنوان طرح تحقیقاتی یکی از اساتید برجسته دانشگاه علوم پزشکی مشهد محسوب می شود.

دکتر رضوی یکی از دانشمندان یک درصد پر استناد برتر جهان در حوزه داروشناسی و سم شناسی است و در کنگره ملی بانوان تاثیرگذار استان خراسان رضوی بعنوان منتخب عرصه علمی،پژوهشی و فناوری استان برگزیده و از سوی استاندار خراسان رضوی،مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفت.

رئیس دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: از ابتدای امسال تاکنون تعداد 60 مقاله ثبت شده را در سامانه پژوهان داشتیم که 33 مقاله آن توسط گروه پرستاری و 27 مقاله دیگر هم توسط گروه مامایی بوده است.

دکتر  فاطمه حاجی‌آبادی در گفتگو با وب دا، اظهار کرد: برنامه‌های دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در راستای اهداف ترسیم شده در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در حال اجراست و از ابتدای امسال تاکنون کارهای شاخص زیادی در این دانشکده و در حوزه‌های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و دانشجویی و اداری و مالی صورت پذیرفته است.

وی تصریح کرد: در حوزه آموزشی طراحی و اجرای آزمون پره عرصه (قبل از عرصه) دانشجویان دوره کارشناسی پرستاری، دانش آموختگی اولین دانشجوی پرستاری در مقطع پسا دکترا و دانش آموختگی 75 دانشجوی مقطع کارشناسی، 20 دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد و 3 دانشجوی مقطع دکتری تخصصی را داشتیم، ضمن اینکه در همین حوزه پذیرش 14 دانشجوی بین‌الملل و جذب 4 عضو هیأت علمی جدید هم داشتیم.

رئیس دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص گزارش عملکرد حوزه معاونت پژوهشی این دانشکده در 4 ماهه نخست سال 1403، گفت: از ابتدای امسال تاکنون تعداد 60 مقاله ثبت شده در سامانه پژوهان (33 مقاله توسط گروه پرستاری و 27 مقاله توسط گروه مامایی) را به همراه 36 نمایه در ISI، 5 نمایه در مدلاین و pubmed و 6 نمایه در ISC و کوپرنیکوس داشته‌ایم، ضمن اینکه تعداد طرح ‌های مصوب در شورای پژوهش دانشگاه علوم پزشکی مشهد هم 34 مورد (24 مورد مصوب معاونت و 10 مورد مصوب مرکز تحقیقات) بوده است.

دکتر حاجی‌آبادی افزود: از ابتدای امسال تاکنون 5 جلسه شورای پژوهشی، 4 جلسه کمیته اخلاق و 3 جلسه کمیته بودجه در دانشکده پرستاری و مامایی مشهد برگزار شده و در بازه زمانی 4 ماهه ابتدای فروردین ماه تا پایان تیر ماه امسال 3 طرح فناورانه مطرح شده در کمیته ارتباط با صنعت دانشکده، 2 طرح فناورانه و محصول محور (فناوری دارویی) تأیید شده توسط شورای فناوری دانشگاه و یک طرح تأیید شده در کمیته طرح‌های اثربخش دانشگاه داشته‌ایم.

وی همچنین در خصوص مجلات دانشکده پرستاری و مامایی مشهد، گفت: در سال 1403 انتشار به‌موقع 2 مجله نمایه شده این دانشکده را در پایگاه اسکوپوس داشتیم و مرکز تحقیقات مراقب‌های پرستاری و مامایی هم از ابتدای امسال تاکنون برگزاری 7 جلسه شورای عالی مرکز فوق‌الذکر و تصویب 10 عنوان طرح پژوهشی در این مرکز را داشته است.

رئیس دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در رابطه با گزارش عملکرد حوزه فرهنگی این دانشکده، بیان کرد: در این حوزه تأسیس 2 انجمن علمی دانشجویی در 2 رشته مامایی و اتاق عمل، شرکت دانش آموختگان دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در مراسم دانش آموختگی کشوری در حرم مطهر رضوی و پیگیری جهت تأسیس و عضوگیری کانون اخلاق حرفه‌ای این دانشکده را برای اولین بار داشتیم.

دانشیار گروه ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: حوزه های ژنتیک پزشکی و پزشکی مولکولی، عرصه جدیدی از اقدامات تشخیصی و درمانی را پیش روی محققان علم پزشکی قرار داده است.

دکتر مجید مجرد در گفتگو با وبدا، با بیان اینکه طی یک دهه اخیر در بحث تحقیقات ژن درمانی، تیم گروه ژنتیک پزشکی و پزشکی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، اقدامات رو به پیشرفتی را داشته اند افزود: در بحث تحقیقات مربوط به ژن درمانی تلاش ما این است که با تشخیص درست و بهنگام از تولد نوزاد مبتلا به بیماری های ژنتیکی پیشگیری کنیم، اما اگر نوزادی مبتلا به بیماری ژنتیکی به دنیا آمد، رویکرد این است که تحقیقات مربوط به ژن درمانی برای او انجام شود تا بتواند درمان مؤثر و علمی را دریافت کند.

وی با اشاره به تمرکز  تیم های مختلف تحقیقاتی در دانشگاه بر روی بیماری های مختلف گفت: تیم تحقیقاتی ما در حال حاضر بر روی بیماری های عصبی- عضلانی و بیماری های متابولیکی و ناشنوایی کار می کنند و ژن درمانی متمرکز روی آنها در حال انجام است و در بازه ی زمانی کمتر از چند سال انشاالله به مرحله ی کار آزمایی بالینی خواهیم رسید.

دکتر مجرد همچنین گفت: یک بخش کار در حوزه ژنتیک، مرتبط با پژوهش های داخل دانشگاه است که خروجی آن در بخش شرکت های دانش بنیان ظاهر می شود و خدماتی را به جامعه ارائه می دهند، همچنین این خدمات می تواند به تقویت توریسم سلامت نیز کمک کند و اعتبار در عرصه های علمی و بین المللی را هم بدنبال داشته باشد.

وی در خصوص فعالیت تیم ژنتیک پزشکی و پزشکی مولکولی، در دانشگاه مشهد نیز گفت: همکاران پزشکی مولکولی بیشتر بر حوزه های سلول درمانی متمرکز هستند و تیم ژنتیک بیشتر بر ژن درمانی متمرکز است که از یک طرف وظایف تشخیص دارد و از طرف دیگر تلاش های تحقیقاتی خود را انجام می دهد تا مسیر زنجیره را از پیشگیری و درمان مشاوره کامل کند.

دکتر مجرد اضافه کرد: وظیفه ما به عنوان متخصص ژنتیک این است که به خانواده ها مشاوره دهیم و میزان خطر بیماری را مشخص کنیم و چنانچه کمکی در مرحله ی پیشگیری از ما بر می آید با تشخیص ژنتیک و تشخیص قبل از تولد، به بحث تشخیص کمک کنیم و در مرحله ی بعدی اگر نوازدی مبتلا بود درمان های ژنتیکی را داشته باشیم.

وی در همین ارتباط افزود: بطور کلی دو حیطه در بحث ژنتیک و پزشکی مولکولی مطرح است؛ نخست خدماتی که می تواند به اجتماع ارائه دهد و دوم بحث نوآوری ها و حیطه های مرزهای دانش و اینکه این گروه چه فعالیت هایی را می تواند برای عموم جامعه داشته باشد. بخش خدمات هم به دو قسمت تقسیم می شود، اول بحث مربوط به تشخیص که بیشتر در زیر مجموعه فعالیت تیم ژنتیک پزشکی و پزشکی مولکولی قرار می گیرد و دوم قسمت مربوط به درمان؛ که در بحث درمان، فعلا همکاران پزشکی مولکولی ما بیشتر فعالیت می کنند.

دکتر مجرد همچنین گفت: متخصصان تیم ژنتیک پزشکی، یا در کلینیک بیمارستان قائم(عج) و مراکز مشاوره ژنتیکی که در کل دانشگاه است خدمات می دهند و یا در آزمایشگاه ها و مراکز ژنتیکی خارج از دانشگاه؛ اعم از بخش خصوصی، خیریه و بخش غیر دولتی در حال فعالیت هستند.

دکتر بی بی صدیقه فضلی بزاز استاد پیشکسوت دانشکده داروسازی مشهد در رشته‌ی میکروب شناسی دارویی، از جمله پژوهشگران برتر و باسابقه دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که طی سالهای گذشته با تاسیس دو مرکز تحقیقاتی " علوم دارویی " و " میکرو بیولوژی " در دانشکده داروسازی، پروژه های تحقیقاتی متعددی را در این مراکز اجرا و نتایج آن را در منابع و مراجع تحقیقاتی معتبر داخلی و خارجی به ثبت رسانده است. کسب عناوین برتر در جشنواره رازی طی سال های متعدد و عنوان سردبیر برتر در جشنواره پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1402 و همچنین تالیف و ترجمه کتب مختلف نمونه ای از افتخارات و دستاوردهای این استاد و محقق برجسته و پیشکسوت است.  

دکتر فضلی بزاز در گفتگو با وب دا، فرایند آغاز فعالیت های علمی- پژوهشی خود در دانشکده داروسازی را اینچنین روایت می کند: " فعالیت های آموزشی و پژوهشی من در دانشکده داروسازی مشهد از سال 1361 و در شرایطی که دانشکده هنوز وضعیت سامان یافته‌ی فعلی را نداشت و از طرفی انقلاب فرهنگی هم رخ داده بود، آغاز شد. با توجه به اینکه در آن زمان تعداد اعضای هیات علمی در دانشکده کم بود، کار من بیشتر متمرکز بر آموزش دانشجویان بود و این شرایط تا زمانی که دانشجویان مان به مرحله پروژه رسیدند و می توانستند کارهای تحقیقاتی انجام دهند، ادامه داشت، البته همزمان با فعالیتهای آموزشی و تدریس، در مقطعی از زمان ریاست دانشکده داروسازی را هم برعهده داشتم.

در ابتدا ما پروژه‌های phd خودمان را آغاز کردیم که طبق آن می بایست گیاهان مختلف مناطق خراسان بزرگ را شناسایی و اجزای گیاهی آنها را از نظر فیتوشیمیایی بررسی می کردیم که این کار صورت گرفت و به دلیل اینکه رشته من میکروب شناسی دارویی بود، از نظر خواص ضد میکروبی هم این گیاهان را بررسی کردیم و نتایج را که در قالب حدود 15 تا 20 پایان نامه نوشته شده بود به دو مقاله تبدیل و آنها را برای استادم در انگلستان ارسال کردیم. در آن زمان مثل زمان حال امکانات ارتباطی چندانی نبود و ما باید می رفتیم به پست خانه و مقالات را پست می کردیم. ( این نکته را هم عرض کنم که من زمانیکه در انگلستان دانشجو بودم ، بین 35 دانشجوی دوره فوق لیسانس شاگرد اول شدم؛ در حالیکه زبان انگلیسی را هم به خوبی مسلط نبودم و تزِ دکترای من، شامل سه مقاله ISI به زبان انگلیسی بود که در همان سال 61 به زبان انگلیسی چاپ شد). با افزایش دانشجویان، تعداد پروژه‌ها هم بیشتر شد و خوشبختانه دانشجویان phd آمدند که معمولا بازوهای قوی برای کار پژوهش هستند.

 در همین شرایط بود که آقای دکتر ملک افضلی به عنوان معاون پژوهش و فناوری  وزارتخانه اعلام کردند که مراکز تحقیقات را تاسیس کنید، چون هم می‌تواند کمک پژوهشی بزرگی باشد و هم می‌توانید یک بودجه تحقیقاتی جداگانه از دانشگاه دریافت کنید و این برای تقویت کارهای پژوهشی مطلوب است. من هم در این راستا دست به کار شدم و مرکز تحقیقات علوم دارویی را به همراه 4 نفر دیگر از همکاران بنیانگذاری کردیم. ( در بدو تاسیس، باید این مرکز از 5 عضو و همچنین شرایط لازم دیگر برخوردار می بود تا اجازه آغاز کار داده می شد).

 مرکز تحقیقات علوم دارویی اکنون یکی از مراکز اصلی دانشگاه است و پس از آن ما ‌توانستیم مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی را هم تاسیس کنیم. برای راه اندازی دومین مرکز، من ترجیح دادم که کارم را در مرکز تحقیقات علوم دارایی ابتدا نیمه وقت کنم و پس از مدتی بطور کامل از این مرکز خارج شدم و به همراه چند نفر از همکاران مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی را تاسیس کردیم. برای شخص من همیشه نفع جمعی اولویت بوده و هست، مثلا صبح که وارد فضای کار می شوم اول پست هایم را در سیستم چک می کنم و پاسخ می دهم و بعد وارد کار خودم میشوم . بنابراین ما این دو مرکز تحقیقات را تاسیس کردیم و من اکنون به عنوان عضو مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی فعالیت میکنم.

دکتر فضلی بزاز با اشاره به افتخارات و دستاوردهای خود در طول سالها خدمت در دانشگاه نیز می گوید: " تقریبا هر سال در میان مرکز ما ( مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی ) در جشنواره رازی واحد منتخب بوده و مورد تقدیر قرار گرفته است.  در طول سالهای گذشته ما چندین کتاب را ترجمه و تالیف کرده ایم که نخستین آن در سال 67 و مربوط به اولین کتاب میکروب شناسی دارویی بود که در دنیا چاپ شد و من آن را به فارسی ترجمه کردم. بعد از آن چندین کتاب دیگر و چندین بار هم کتاب آلتون که کتاب اصلی داروسازی است و تمام مباحث داروسازی را دارد را ترجمه کردیم. بخشی از این کتاب که مربوط به کار من می‌شد، در هر سال که نشر جدید کتاب می‌آمد با همکاری اساتید ترجمه می‌کردیم و در طول ۵ سال با دو سال فاصله هم در تهران و هم در مشهد این کتاب جایزه دریافت کرد.

بخشی از یک کتاب انگلیسی را هم با کمک همکاران نوشتیم که چاپ شده و یک کتاب فارسی دیگر که در زمینه میکروب شناسی بود و همچنین کتابی را با همکاری جهاد دانشگاهی به چاپ رساندیم. علاوه بر موارد ذکر شده، در بسیاری از مراسمات تقدیر دانشگاه یا در سطح استان یا در سطح کشور هم حضور داشتم. دوبار از سوی استاندار، از هفته پژوهش استانی و همچنین کشوری چند بار جایزه دریافت کردیم. در برخی دوره ها هم مجله‌ ما جایزه گرفت و در آخرین تقدیری که انجام شد، من به عنوان سردبیر پژوهشی برگزیده در دیماه ۱۴۰۲ لوح تقدیر دریافت کردم و همچنین در هفته پژوهش دانشگاه مجله ما، به عنوان مجله برگزیده علوم پایه پزشکی ایران و من به عنوان سردبیر این مجله مورد تقدیر قرار گرفتم، این مجله از سال ۷۶ راه‌اندازی شده و اولین مجله IsI دانشگاه است که  با همراهی همکاران توانستیم آن را منتشر کنیم.

این استاد پیشکسوت دانشگاه در رابطه با پروژه های انجام شده در مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی و همچنین طرح های در دست انجام نیز می گوید: " از زمانی که دانشجویان phd به جمع ما اضافه شدند، دست ما برای انجام تحقیقات، پُر‌تر شده و از جمله کارهایی که کردیم این بود که برای نخستین بار مخمر نانوایی که به آن ساکارومایسس سروسیا گفته میشود را، به عنوان یک حامل دارویی انتخاب کردیم؛ حامل برای دارو یا مواد غذایی و اولین پروژه‌ای که در این رابطه دانشجوی phd ما کار کرد، این بود که بربرین را لود کردیم داخل آن و بعد در صنعت غذا و دارو استفاده کردیم.

 پروژه بعدی که با دانشجوی دیگری انجام شد، این بود که اسانس گیاهی آویشن را در مخمر نانوایی آوردیم و این ترکیب را دانشجوی ما در سوپی که آماده کرده بود اضافه کرد. آخرین پروژه‌ای که در مورد این مخمر نانوایی در حال انجام می باشد، اضافه کردن ویتامین‌هایی به نان است که بمنظور بالا بردن ارزش غذایی آن انجام میشود و این هم از جمله کارهایی است که یکی از دانشجویان phd روی آن کار می‌کند و امیدواریم به نتیجه خوبی برسد. غیر از ویتامین ها بنا داریم، چیزهای دیگری را هم در این مخمر لود کنیم. در رابطه با این پروژه تاکنون دو مقاله نوشته شده و به نتیجه مثبتی هم رسیدیم که با کمک سایر همکاران بوده است.

پروژه دیگری که چند نوبت هم پیش رفته جلو، تهیه مهارکننده های کرومسنسینگ ها از مواد سنتزیک بود؛ که همکاران ما در بخش شیمی دارویی تهیه می‌کنند و یا همکاران بخش فارماکوکنوزین از اجزای گیاهی می‌گیرند. به عبارت بهتر ما آمدیم این‌ مواد سنتزیک را به عنوان مهار کننده کرومسنسینگ استفاده کردیم. چون همه ما میدانیم که میکروب ها عامل بیماری هستند و اگر بتوانیم خود میکروب را مهار کنیم و اجازه ندهیم که مقاومت را به هم منتقل کنند و در واقع خود آنها را از بین ببریم این می‌تواند در از بین بردن میکروب ها مفید باشد. به دیگر معنا ما ترکیباتی را پیدا می‌کنیم ( هم سنتزی و هم گیاهی ) که به کمک آنها، مسیری که میکروب به میکروب دیگری اشاره می‌کند و او را مقاوم می‌کند این مسیر را می‌بندیم و این کار بسیار مفید خواهد بود، اما همانطور که می‌دانید هیچ طرحی با دو یا سه پروژه پیش نمی‌رود و این فرایند زمانبر است. وقتی من برای فرصت مطالعاتی در سال ۷۲ به کانادا رفتم، استادی که با او کار می‌کردم، با ۷ یا ۸ دانشجوی phd تا آن زمان کار کرده بود و تا زمان بازنشستگی هم که حدود ۴ سال قبل بود دانشجویان دیگری را هم به کار گرفته بود اما هنوز به آن نتیجه مورد نظرش نرسیده بود.