مدیر گروه سلامت روانی و اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به یافتههای علمی جدید، تأکید کرد: ارتباط میان استفاده از شبکههای اجتماعی و ضعف سلامت روان میتواند دوطرفه باشد؛ به این معنا که هم صرف زمان زیاد در این فضاها میتواند مشکلات روانی ایجاد کند و هم جوانان دارای مشکلات روانی، زمان بیشتری را در شبکههای اجتماعی میگذرانند که این موضوع میتواند آنان را به رفتارهای خودآسیبرسان سوق دهد.
دکتر ندا اخروی در گفتگو با وب دا اظهار کرد: مطالعات علمی نشان داده است که انتشار رفتارهای خودآسیبرسان، کاهش اعتمادبهنفس ناشی از تصویر منفی بدنی، و نیز درگیری با قلدری مجازی، زمینه افسردگی و گرایش به خودآسیبرسانی را در میان نوجوانان افزایش میدهد. این تأثیرات بهویژه در دختران نوجوان شدیدتر از پسران است.
وی افزود: اهمیت این موضوع بهعنوان یک دغدغه جدی در حوزه بهداشت عمومی، موجب انجام پژوهشهای گستردهای در زمینه ارتباط میان فضای مجازی و خودکشی شده است. با این حال، خبر امیدوارکننده این است که میتوان تهدیدهای فضای مجازی را به فرصتی برای ارتقای سلامت روان تبدیل کرد.»
مدیر گروه سلامت روانی و اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به استقبال گسترده جوانان از شبکههای اجتماعی گفت: این فضا میتواند بستری برای آموزش مهارتهای مقابله با قلدری مجازی، افزایش اعتمادبهنفس از طریق بهبود تصویر بدنی سالم، و آموزش روشهای ایمن تعامل با افراد ناشناس باشد.
او خاطرنشان کرد: تحقیقات نشان میدهد که ارائه پشتیبانی آنلاین به افراد دارای افکار خودکشی حتی اثربخشتر از تعطیل کردن وبسایتهای ترویجکننده این رفتارهاست. به همین دلیل، برخی موتورهای جستجو مانند گوگل و یاهو در صورت جستجوی واژه “suicide” کاربران را به خطوط پیشگیری از خودکشی هدایت میکنند. در ایران نیز هنگام جستجوی کلمه “خودکشی”، نخستین پیشنهاد گوگل سامانه ملی نوشتاری بحران به آدرس irancrisisline.org است که خدمات فوری به فارسی ارائه میدهد.
دکتر اخروی یکی از راهکارهای مهم را بهرهگیری از ظرفیت پلتفرمهای داخلی مانند آپارات دانست و گفت: انتشار ویدئوهای آموزشی درباره پیشگیری از خودکشی، معرفی روشهای گزارش وبسایتهای ترویجکننده رفتارهای آسیبزا، آموزش علائم اختلالات سلامت روان و حتی نوبتدهی آنلاین برای مشاوره و درمان، از جمله اقداماتی است که شبکههای اجتماعی میتوانند اجرا کنند.
وی اجرای کمپینهای اطلاعرسانی در مدارس، ادارات و محیطهای کاری را مؤثر دانست و افزود: افزایش سواد سلامت روان در جامعه نیازمند مشارکت متخصصان، احساس مسئولیت اجتماعی و بهرهگیری هوشمندانه از شبکههای اجتماعی است.
این مقام مسئول در پایان گفت: سؤال اصلی این است که هر یک از ما چگونه میتوانیم با استفاده از فرصت فضای مجازی، حتی برای یک نفر، نقشی در پیشگیری از آسیب به خود ایفا کنیم؟