بهداشت و پیشگیری

ظرفیت کودکان برای تقلید از والدینشان به قدری زیاد است که امروزه دانشمندان تصور می کنند این مطلب بخشی از تاریخ تکاملی نوع بشر است .در حقیقت توانایی یادگیری از  طریق نگاه کردن، خیلی زودتر از توانایی یادگیری از طریق  هدایت آگاهانه در فرزندان ایجاد می شود .

به گزارش وب دا، مدیر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار داشت: نوجوان بسیاری از الگو‌های خود را از والدین دریافت می‌کند در حالی که ممکن است  والدین از این نقش خود غافل باشند. والدین  نقش همسالان را مهمتر از خود می‌پندارند در حالی که شاید نوجوان در مورد مدل مو،لباس یا موضوعات کوتاه مدت،  تحت تاثیر همسالان خود باشد ولی در مورد تصمیم گیری برای امورات مهمی چون رشته تحصیلی یا ازدواج بیشتر تحت تاثیر والدین است .

دکتر ندا اخروی خاطر نشان کرد: نوجوانان دوست دارند از بزرگسالان تقلید نمایند. بارها شاهد آن بودیم که فرزندانمان در شیوه سخن گفتن، لباس پوشیدن، تلفن زدن، رانندگی و ... از ما تقلید کرده‌اند. هر نوجوانی دوست دارد بزرگسال باشد چرا که بزرگسال بودن به معنای داشتن آزادی و قدرت تصمیم‌گیری مستقل است. 

وی تصریح کرد: والدین غالبا میزان آگاهی فرزندشان از گفتار و کردار خودشان را دست کم می گیرند .آنقدر به بی توجهی بچه ها عادت داریم که فراموش می کنیم وقتی می خواهیم به ما توجهی نداشته باشند با چه دقتی به ما گوش می دهند و توجه می کنند .آنها این کار را نه تنها در محیط خانه بلکه در خارج از خانه هم انجام می دهند.

مدیر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد  با تاکید بر اینکه فرزند شما روش تعامل و بده بستان با دیگران را از طریق نگاه کردن به شما و رفتارتان می آموزد. خاطر نشان کرد: یادگیری از طریق مشاهده در سراسر دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد هر چند در سنین بالاتر فرزندان کم تر به وضوح از والدین خویش تقلید می کنند و برای این کار راههای زیرکانه تری درپیش می گیرند مثلا فرزندتان از نحوه گذران اوقات فراغت شما ، از نحوه اداره زندگی و از تفریحات و بالاخره نحوه کنار آمدن شما با فشارهای زندگی کاملا آگاه است.

دکتر اخروی افزود:  اگر فرزندان ببینند والدینشان در مواجهه با مشکلات زندگی به کشیدن سیگار و یا  مصرف مواد یا الکل رو می آورند، خارج از ذهن نیست که آنها هم همین راه را در پیش گیرند . در عوض وقتی میبینند والدین با صبوری و خویشتنداری راهکارهایی برای حل مشکلات و مسائل زندگی جستجو میکنند و آن را بکار میبندند، یاد میگیرند که روش روبرو شدن با واقعیات زندگی و حل مسائل روزمره چگونه است.

برخي از مواردى كه نوجوانان نياز دارند از والدين دريافت كنند:

1. آنها به اطلاعاتي در مورد انتخاب‌ها، مسئوليت‌ها و عواقب كارهاي خود نياز دارند تا در هنگام فشار از آنها استفاده كنند.
2. نوجوانان بايد براي پذيرش مسئوليت نوجواني آماده شوند.
3. نوجوانان بايد بدانند كه مي‌توانند براي درک امور به شما، پشتيباني، اطلاعات و راهنمايي‌هایتان تكيه كنند (حتي اگر نتيجه چنين چيزي ايجاد محدوديت باشد).
4. نوجوانان به راهنمايي شما به منظور رسيدگي به اختلاف‌ها، نا‌اميدي‌ها، خطرات و فشار ديگران (از جمله فشار از سوي شما يا اختلاف با خود شما) نياز دارند.
5. نوجوانان نیازمند برقراري ارتباط سالم با دوستان، مدرسه، خانواده و اجتماع هستند.
6. آنها نيازمند تشويق هستند.
7. آنها بايد به عنوان يک فرد مستقل در نظر گرفته شوند، يادتان باشد كه نوجوان نيازمند يک برخورد كاملا عادلانه است.

     اگر بخواهیم والدین را به عنوان اولین و مهمترین الگوهای نوجوان در زندگی قلمداد کنیم باید به این نکته توجه داشته باشیم که:

• نوجوان والدین خود را دوست دارد و به آنها احترام می‌گذارد.
• او علیرغم مشکلاتی که از دید یک بزرگسال غیر قابل قبول و نابخشودنی است با دریچه دید خود نگاه و برداشت می‌کند، با این وجود هرگز نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که برداشت نوجوان از والدینش مانند افراد دیگر است. نوجوان می‌تواند والدین خود را ببخشد و به آنها فرصت دوباره دهد.
• به یاد داشته باشیم که  فرزندمان می تواند ما را ببیند و حرفهای ما را بشنود. پس  باید مراقب رفتار و کردار خود باشیم.  

مدیر پیشگیری و مبارزه با بیماری ها حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: با توجه به اهمیت برخی از بیماریها از سوی وزارت بهداشت برنامه جامع نظام مراقبت برخی از بیماریها تعریف شده است.

دکتر محمدجعفر صادقی در گفتگو با وب دا گفت: با توجه به اهمیت زیاد برخی از بیماریها به دلیل شرایط جغرافیایی، اجتماعی، سیاسی و ... وزارت بهداشت برنامه جامع نظام مراقبت آن بیماری را تعریف نموده است بر اساس این دستورالعمل اقدامات لازم در خصوص ثبت گزارش دهی، تشخیص و درمان بیماری و بررسی های جامعه نگر برای آن تعریف شده و وظایف هر بخش بطور مشخص بیان شده است.

وی بیماریها را در دو گروه مشمول گزارش تلفنی ( فوری ) و مشمول گزارش کتبی و فوری دسته بندی و تصریح کرد: بیماری های مشمول گزارش غیر فوری (كتبی) بیماری های مقاربتی، هپاتیت های ویروسی، تب تیفوئید، سل، جذام، كزاز بالغین، ایدز و عفونت ,HIV  شیگلوزیس، لپتوسپیروزیس، سیاه زخم جلدی، كالاآزار، سالك، تب مالت، فاسیولیازیس، تب راجعه كنه ای می باشند.

مدیر پیشگیری و مبارزه با بیماری ها حوزه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به بیماری های مشمول گزارش فوری (تلفنی) اشاره و بیان کرد: وبا، فلج شل حاد، سرخك، سندروم سرخجه مادرزادی، دیفتری، كزاز نوزادی، مننژیت، طاعون، تیفوس، تب زرد، مالاریا، بوتولیسم، سیاه زخم تنفسی، حیوان گزیدگی، تب های خونریزی دهنده ویروسی، لنفادنیت و هر عارضه ای كه منجر به نگرانی عمومی شود و عوارض متعاقب ایمن سازی مرگ، بستری در بیمارستان، آبسه، افزایش ناگهانی هر بیماری (طغیان یا همه گیری)، شیستوزومیازیس، سیاه سرفه مشمول گزارش فوری هستند.

 طرح سنجش سلامت و آمادگی تحصیلی نوآموزان بدو ورود به دبستان با همکاری معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد و سازمان آموزش و پرورش استان خراسان رضوی آغاز شد.

به گزارش وب دا، مراسم آغاز این طرح با حضور معاون فنی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،مدیر کل آموزش و پرورش ، مدیر آموزش و پرورش استثنائی استان و جمعی  از مسئولان در پایگاه سنجش پیوند آغاز و پس از آن از  مرکز خدمات جامع سلامت نجفی از مراکز زیر پوشش مرکز بهداشت شماره یک بازدید شد.  

رییس مرکز بهداشت شماره یک مشهد در حاشیه این بازدید اظهار داشت: پس از انجام مراحل سنجش آمادگی تحصیلی در پایگاه سنجش آموزش و پرورش، نوآموز بایستی به منظور سنجش سلامت به نزدیکترین مرکز خدمات جامع سلامت منطقه خود مراجعه نماید که به جهت سهولت دسترسی، نشانی مراکز سلامت در پایگاههای سنجش آموزش و پرورش نصب شده است .

دکتر امینی خاطر نشان کرد: در مراکز خدمات جامع سلامت معاینات غربالگری سلامت،وارنیش فلوراید دندانها، واکسیناسیون و ثبت در سامانه پرونده الکترونیک سلامت خانوار توسط مراقب سلامت مربوطه انجام و سپس نوآموزان برای انجام معاینات پزشکی به پزشک  ارجاع می شوند.

وی  با اشاره به فعال بودن واحد سلامت روان ، مشاوره تغذیه و سلامت دهان ودندان اظهار داشت: بر این اساس در صورت لزوم خدمات تخصصی به نوآموزان ارائه می شود و در نهایت در صورت نداشتن مشکل، گواهی سلامت صادر می شود که بایستی به مدرسه مربوطه به منظور تکمیل فرآیند نام نویسی ارائه شود.

پیش بینی می شود امسال بیش از 108 هزار نوآموز بدو ورود به دبستان و17 هزار نوآموز پیش دبستانی به منظور سنجش آمادگی تحصیلی و سلامت به پایگاههای سنجش مراجعه نمایند.

در سال گذشته 138 هزار و 704 نفر در پایگاههای سنجش مورد ارزیابی قرار گرفتند که از این تعداد 84درصد بدون مشکل و 16 درصد دارای اختلال شناسایی شدند و در نهایت 1.5درصد این موارد دارای نیازهای ویژه شناسایی و به مراکز آموزش تلفیقی معرفی شدند.

نوجوانانی که در اوقات فراغت تحت نظارت والدین ویا همراه با آنان به فعالیت های سازنده می پردازند کمتر به  سمت مصرف مواد گرایش پیدا می کنند.

مدیر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر که دوم الی هشتم تیر ماه در حال برگزاری است، توضیحاتی را در خصوص اوقات فراغت نوجوانان و نقش آن در پیشگیری از تمایل به سمت مواد مخدر ارائه نموده است.

به گزارش وب دا، تفریحات و شادیهای زیادی در فضای زندگی ما وجود دارد که به دلیل ساده و آسان بودنشان همیشه و همه جا در دسترسند .نام علمی این نوع تفریحات اوقات خوش یا زمانهای مفید است که در آن والدین زمانی را با فرزندشان یک فعالیت لذت بخش و  مشترک را می گذرانند .این  برنامه‌ها مي‌توانند تاثير مثبتي بر پيشرفت تحصيلي نوجوانان و رفتارهاي مثبت اجتماعي مانند فعاليت‌هاي داوطلبانه در بزرگسالي آنان داشته باشند. همين موضوع آنها را براي رابطه مثبت با شما نيز آماد‌ه‌تر مي‌كند.

از حاضرين فعال در زندگی نوجوان خود باشید

علايق نوجوان خود را بشناسيد و به آن توجه کنید. چنانچه او به موسيقي، فیلم، ورزش و ... علاقه دارد زمانی را برنامه‌ريزي كنيد كه بتوانيد با هم به این امور بپردازید. به عنوان مثال اگر نوجوان شما بازی والیبال را دوست دارد، در صورت امکان او را به تماشای والیبال ببريد.

از فعاليت‌هاى فرزندمان حمايت كنيم

اگر او در یک زمینه ورزشی، هنری یا فرهنگی مشغول فعالیت است؛ تا آنجا که برایمان مقدور است در بازی و تمریناتش شرکت کرده و مانند یک تماشاچی خوب او را تشویق کنیم. از تلاش‌هایش تعریف کرده و موفقیت در این خصوص را به فعالیتش نسبت دهیم. در اين مورد مهم است كه خواست و سليقه نوجوان را در انتخاب فعاليت‌ها مد‌نظر قرار دهیم.

براى با هم بودن وقت بگذاريد

زمانی را به طور اختصاصی به فرزندان و فعالیت‌های مورد علاقه آنها اختصاص دهید که با زمان کارهای روزانه در خانه متفاوت است و نیازمند برنامه‌ریزی مجزا است. در زیر به چند نمونه از فعالیت هایی که می توان با نوجوان در این رابطه داشت اشاره  می کنیم:

1-     در زمانهای مفید خانواده مشارکت کنیم :از فرصت هایی که می تواینم در کنار هم باشیم استفاده کنیم و خانواده را دور هم جمع کنیم مثلا برای صرف غذا همگی دور هم جمع شویم.

2-     بچه ها را در انجام کارهای خانه مشارکت دهیم بعضی از کارهای خانه مثل پختن غذا و شستن ماشین برای بچه ها جالب و جذاب است.

3-     زمانی را برای صحبت با فرزندانمان کنار بگذاریم در مورد موضوعات مورد علاقه دو طرف یا وقایع روزانه و یا در مورد احساس فرزندمان درباره آنها صحبت کنیم.

4-     اوقات فراغت را با هم بگذرانیم از برنامه هایی که همه اعضای خانواده از آن لذت می برند استفاده کنیم. اگر فيلم يا سريالى از تلويزيون پخش مي‌شود که مورد علاقه هر دوی شما است؛ می‌توانيد با هم يا با همه اعضاى خانواده تماشاى آن را به يك برنامه ثابت تبديل كنيد و از همه زمان‌ها برای با هم بودن بهره ببرید.

5-     با هم قدم بزنیم یا دو چرخه سواری کنیم بازیهایی مثل فوتبال و دویدن نیز برای بودن با آنها مناسب است.

6-      وقایع و موقعیتهای فامیلی را با هم طرح ریزی کنیم آنها  را در برنامه ریزیهایی مثل مسافرت و بر نامه های فامیلی در گیر کنیم آنها عاشق برنامه ریزی و لیست نوشتن هستند .فرزندان در این حالت احساس سهیم بودن می کنند.

روزانه حداقل  ١٥ دقيقه به كارى كه فرزندمان خواسته بپردازيم

 انجام فعاليت‌هاي مشترک با فرزندان به مدت حداقل روزی 15 دقیقه، برای ایجاد یک رابطه قوی بین والدین و فرزندان اهمیت اساسی دارد. بهتر است انتخاب نوع فعاليت را با توجه به خواست نوجوان و به طور مشترك انجام دهيم. مي‌توانيم در این زمان کتاب مورد علاقه فرزندمان را با هم بخوانیم يا در بازی مورد علاقه او شرکت کنیم و تعیين قواعد بازی را به عهده وی بگذاریم.

حداقل پانزده دقيقه زمان نیاز است و چنانچه بتوانیم زمان بیشتری را اختصاص دهیم، نتایج بهتری خواهد داشت.

هفته‌ای يك بار فعاليتی را با فرزندمان ترتيب دهيم.

طوری برنامه‌ریزی کنیم که حداقل هفته‌ای یک بار برخی از فعالیت‌های خاص را به ‌همراه فرزندمان انجام دهیم. كارهايي مانندهمراهی در انجام خرید برای منزل، رفتن به کتابخانه و کتابفروشی، پیاده‌روی، رفتن به كوه يا پارك، جستجو در اینترنت به منظور شناخت علائق یکدیگر و حتي رفتن به بستني فروشی و ... ، می‌تواند برنامه مشترك خانواده و يا فرزند (ان) با يكي از والدين باشد. نکته‌ مهم این است که ما با فرزندمان در حال تعامل هستیم. ممکن است بعد از گذشت مدت زمانی از اجرای این برنامه‌ها، از این که اینگونه فعالیت‌ها چقدر برای فرزندمان مهم بوده است متعجب شویم.